Babcia i dziadek to osoby, które poświęcają wiele swojej uwagi, czasu i miłości swoim wnukom. Niejednokrotnie to prawdziwi przyjaciele i doradcy życiowi. Dlatego naszym zadaniem jest wychowywać młode pokolenie tak, aby umiało okazać szacunek i wdzięczność seniorom swych rodów.
Rodzinne spotkania w Jaworniku Polskim „Babciu, Dziadku...” Rodzina jest naturalnym środowiskiem każdego człowieka. Rodzina to nie tylko rodzice i dzieci, to także dziadkowie, czasami nawet pradziadkowie. Kontakty ze starszymi pokoleniami stwarzają możliwości przekazywania młodym cennym wartości kulturowych swojej epoki, również wiedzy o wydarzeniach historycznych tym cenniejszych, bo opartych na przeżyciach osobistych, a związanych z regionem i historią własnej rodziny. To dzięki przekazom dziadków najmłodsi poznają opowiadania, legendy, pieśni, zwyczaje, które pomagają im zrozumieć historię rodzinną i narodową, kultywować tradycje narodowe i regionalne. Kontakty ze starszymi pokoleniami to swoista lekcja historii. Obecność seniorów w społeczeństwie ma ogromne znaczenie dla prawidłowego przebiegu procesu socjalizacji młodego pokolenia. Przygotowuję do samodzielnego życia i pełnienia w przyszłości ról społecznych. Babcia i dziadek to osoby, które poświęcają wiele swojej uwagi, czasu i miłości swoim wnukom. Niejednokrotnie to prawdziwi przyjaciele i doradcy życiowi. Dlatego naszym zadaniem jest wychowywać młode pokolenie tak, aby umiało okazać szacunek i wdzięczność seniorom swych rodów. Przedszkolaki z oddziałów przedszkolnych przy Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II w Jaworniku Polskim znalazły swój sposób na wyrażanie własnych uczyć swoim babciom i dziadkom. Pod kierunkiem nauczycieli przedszkola: mgr Marioli Pinkowicz i mgr Teresy Łuczyk przygotowały program artystyczny pt.: „Babciu, Dziadku..”, na który złożyły się wiersze, inscenizacje, piosenki i tańce. Program zespołu Jawor Koła Gospodyń Wiejskich i zespołu muzycznego z Gniewczyny pozwolił na wspólne śpiewanie pieśni ludowych. Występy nagradzane były gromkimi brawami i aplauzem publiczności oraz samych artystów. Atmosfera tego wielopokoleniowego spotkania była radosna i uroczysta. Pokazała, że takie uroczystości są możliwe i potrzebne. Umacniają więzi międzypokoleniowe i tradycje regionu.
Dla dziadziusia i babusi.
Scenariusz uroczystości przedszkolnej
Tło przedstawienia stanowią portrety babć i dziadziów wykonane przez dzieci wraz z hasłem „ Niechaj dziadziunio z babunią długo, długo nam żyją.” Pod hasłem w głębi sceny stoi wazon pełen kwiatów wykonanych przez dzieci, kosze pełne książek, które dzieci wręczają swym babciom i dziadkom, aby je potem wspólnie czytać. Podkład muzyczny stanowi akompaniament odtwarzany z nagrania. 1. Na rytmicznym podkładzie muzycznym w postaci utworu: „Czarowanie”, wchodzą na scenę i ustawiają się w półkolu.
Dziecko 1: Zebraliśmy się tutaj, bo to Babci i Dziadka święto. Niechaj dzisiaj wiedzą, że mają wnuczęta. Wnuczęta kochające.
Dziecko 2: (Podskakując żartobliwie) I miłe ogromnie
Dziecko 1: (Machając do babci ręką) Babcia moja tam siedzi.
Dziecko 2: I mój dziadzio też przyszedł! Siedzi w trzecim rzędzie.
Razem: Babciu, Dziadziu, proszę uważać, coś dla was będzie.
2. Troje dzieci podchodzi do przodu i mówią wiersz J. Jałowiec „Twoje rodzinne drzewo.”
Dziecko 1: Twoje rodzinne drzewo wyrasta z ziemi zielonej. Twoje rodzinne drzewo wyrasta z ziemi polskiej.
Dziecko 2: Ty jesteś małą gałązką, na której listków siedem. Ojciec, mama, a wcześniej dziadkowie tworzą mocne gałęzie. Nie złamie ich wiatr.
Dziecko 3: Rodziców i dziadków znasz, od nich się uczysz świat rozumieć.
3. Wiersz A. Kamieńskiej „Babcia”
Dziecko 1: Babcia to są miłe ręce, Książka, herbatka słodka, Śmieszne słowa w dawnej piosence, Suknia dla lalki, szarlotka.
Dziecko 2: Babcia to bajka, której nie znamy, Pudełeczka, perfumy, włóczka. Babcia to mama mojej mamy, A ja jestem jej wnuczka.
4. Dzieci tworzą na scenie dwa kręcące się koła i tak wykonują dwie zwrotki „Piosenki dla babci.”
I. Były raz kotki dwa, jak w znanej piosence. Nuci nam o nich wciąż nasza babuleńka.
Refren: Tysiąc pieśni babcia zna i przecudnych bajek sto. Babciu dziś święto Twe, przyjmij od nas kwiatów kosz.
II. W lesie żył straszny wilk, stała mała chatka. Bajkę jak srebrną nić snuje znowu babcia.
Refren: Tysiąc pieśni babcia zna i przecudnych bajek sto. Babciu dziś święto Twe, przyjmij od nas kwiatów kosz.
5. Inscenizacja W. Bielsza „Królewska para”. (Na scenie na krzesełkach siedzą dzieci w roli Babci, Dziadzia i wnuczka, pozostałe dzieci w głębi sceny tworzą półkole)
Wnuczek: Babciu! Czy chcesz być królową?
Babcia: A jaką wnuczku?
Wnuczek: Zimową.
Babcia: I dasz mi srebrną koronę?
Wnuczek: I sanki! Będą twoim tronem. A ja na straży stanę jak biały, śnieżny bałwanek. (Wnuczek pokazuje portret babci w srebrnej koronie)
Dziadek: A dziadka jak możesz zmienić?
Wnuczek: Bądź dziadku Królem Jesieni!
Dziadek: A jaką dasz mi koronę?
Wnuczek: Jak liście zebrane pod klonem.
Dziadek: A ty bądź sosną lub świerkiem na straży za tronem krzesełkiem (Obok portretu Babci wnuczek wiesza portret Dziadka w koronie z liści.)
Babcia: Niech nasze panowanie rozpocznie wspólny taniec.
Dziadek: A wróbel z gałęzi świerka, niech nam walczyka wyćwierka! (Dzieci biorą się za ręce i tańczą walczyka)
6. Recytacja wiersza Z. Rossy „Dziadziuś”.
Dziecko 1: Dziadziuś dziadziuś weź mnie za rękę chodźmy na spacer tam za oknem tysiąc spraw rośnie które chciałbym zobaczyć dotknąć.
Dziecko 2: Dziadziuś dziadziuś na twoim wąsie od ucha do ucha kołysze się uśmiech idąc z tobą czuję jak rosnę z każdym krokiem.
Razem: Gdy wrócimy na obiad do domu twoją szyję rękami obejmę.
7. Taniec „Specknerim” Dzieci ustawione w zamkniętym kole trzymają się za ręce.
Wstęp: Kroki w miejscu. Część I: 16 kroków w kierunku tańca. Refren: 4 kroki do środka i z powrotem. Część II: 4 kroki dostawne w prawo i 4 kroki dostawne w lewo. Refren: 4 kroki do środka i z powrotem. Część III: Przeplatanka i obrót w prawo, przeplatanka i obrót w lewo. Refren: 4 kroki do środka i z powrotem.
8. Dzieci znowu stoją w półkolu i recytują wiersz H. Zielińskiej z bardzo delikatnym podkładem muzycznym w postaci kołysanki.
Dziecko 1: Szary dzień. Mgiełka się snuje. W szarym kątku siedzę z szarym kotem. Ale przyjdzie i mnie uratuje moja babcia, co ma serce złote.
Dziecko 2: Szary dzień strzepnie z szarej kanapy szary smutek przegna jednym ruchem ręki! I pogłaszcze szare kocie łapy. Powie – Znamy takie ładne piosenki.
Dziecko 3: Babciu, dziadziu zaśpiewajmy razem.
9. Dzieci wraz z zaproszonymi gośćmi śpiewają piosenkę opartą na treści wiersza H. Konopnickiej „Co widziały dzieci w drodze”.
Jadą, jadą dzieci drogą. Siostrzyczka i brat. I nadziwić się nie mogą, Jaki piękny świat!
Tu się kryje biała chata Pod słomiany dach, Przy niej wierzba rosochata, A w konopiach - - - strach.
Od łąk mokrych bocian leci, Żabkę w dziobie ma - - - - Bociuś! Bociuś! – krzyczą dzieci A on: kla, kla, kla.
10. Inscenizacja D. Gellner „Prezenty dla babci” (Czworo dzieci z koszyczkami w ręku biega po soli, po chwili zatrzymują się.)
Dziecko 1: Co to za hałas? Skąd tyle krzyku? Każdy coś niesie w swoim koszyku. Każdy jest taki strasznie przejęty....
Razem: Dla babć i dziadków mamy prezenty!
Dziecko 2: (Wyjmując z koszyka „złotą rybkę”) Ta złota rybka choć jeszcze mała, będzie życzenia babci spełniała. Niech pływa rybka w przejrzystej wodzie i trzy życzenia niech spełnia co dzień.
Dziecko 3: (Pokazując buciki) A ja przynoszę buty bajkowe, lekkie, wygodne – siedmiomilowe. Takie akurat na dziadzia nogę, żeby do sklepu skracały drogę.
Dziecko 4: (Wyjmując z koszyka książkę z bajkami) A tu są w koszyczku książki z bajkami.
Wszyscy: Możecie je wnuczkom czytać czasami.
11. Dzieci zapraszają chętnych dziadziów i babcie na tydzień wspólnego czytania bajek w przedszkolu.
12. Śpiew piosenki „Niech nam żyją” (Na melodię piosenki „Szła dzieweczka do laseczka”)
I. Niech nam żyją wszystkie babcie i dziadkowie też x3 Bo bez nich jest świat markotny O czym dobrze wiesz. x3
Refren: Dlatego szanujmy, kochajmy ich I z serca życzenia składajmy by, W radości i zdrowiu płynął im czas, I byli podporą w smutku dla nas.
II. Niech też wiedzą, że wnuczęta bardzo wdzięczne są x3 I w podzięce tę piosenkę babciom, dziadkom ślą. x3
Refren: Dlatego szanujmy, kochajmy ich I z serca życzenia składajmy by, W radości i zdrowiu płynął im czas, I byli podporą w smutku dla nas.
13. Wszystkie dzieci razem recytują wiersz Z. Rogoszówny „Niechaj dziadzio z babciunią”.
Niechaj dziadzio z babciunią, tak nam długo żyją, póki mucha i komar morza nie wypiją.
A ty mucho, ty komarze, pijcie wodę powoli, aż się dziadzio i babcia nażyją dowoli.
14. Piosenka „ Sto lat”
Dzieci składają babciom i dziadkom życzenia, wręczają kwiaty i książeczki do wspólnego czytania.
Opracowała Teresa Łuczyk
|